دارو های ناباروری خوراکی و تزریقی هستند که هورمون هایی را آزاد میکنند که تخمک گذاری را آغاز کردن و آن را منظم میکنند. همچنین میتوان از داروهایی که تخمک گذاری را تحریک میکنند در کنار داروی ناباروری استفاده کرد. مصرف این دارو ها باعث آزاد سازی تعداد بیشتری تخمک بالغ در یم زمان میشود. از داروی ناباروری در کنار لفاح خارج از رحم و تلقیح داخل رحم برای افزایش شانس بارداری استفاده میشود. از جمله این دارو ها میتوان به قرص کلومیفن سیترات، هورمون گنادوترپین جفتی انسان، هورمون تحریک فولیکول، هورمون گنادوتروپین یائسگی انسان، هورمون آزاد کننده گنادوتروپین میتوان اشاره کرد. از این دارو ها برای تحریک یا کنترل تخمک گذاری برای درمان مشکلات ناباروری و یا کمک باروری استفاده میشود. از این دارو ها به صورت قرص یا تزریق در دوز های مختلف توسط پزشک تجویز میشود. محل تزریق میتواند شکم، ران، بازو یا باسن باشد و معمولا در روز دوم یا سوم چرخه عادت ماهانه آغاز شده و هفت تا دوازده روز ادامه پیدا میکند. ممکن است مصرف این دارو ها باعث علائم خفیفی مانند حساسیت، عفونت، تورم یا کبودی در محلی که تزریق انجام شده است شود. در کنار داروی ناباروری، دارو های دیگری نظیر آسپرین، هپارین، مدورل، آنتاگون و ستروتاید و پروسترون ممکن است توسط پزشک برای بهبود باروری برای شما تزریق شود. تفاوت داروی های ناباروری با دیکدیگر بستگی به فرد و مشکل ناباروری او دارد. برای مثال اگر شما سندرم تخمدان پلی کیستیک دارید به طور کل کلومیفن پاسخ مثبتی میدهد. اما در برخی دیگر از افراد به متفورمین پاسخ میدهند و برخی دیگر به ترکیب این دو پاسخ میدهند.