چه کسی در معرض ابتلا به سرطان سینه قرار دارد؟
مردان نیز می توانند به سرطان پستان مبتلا شوند، اما کمتر از 1٪ از موارد سرطان پستان را تشکیل می دهند. در میان زنان، سرطان پستان دومین و شایع ترین سرطان، پس از سرطان پوست و دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان بعد از سرطان ریه است.
به طور متوسط، 1 نفر از هر 8 زن، در طول زندگی خود، به سرطان پستان مبتلا می شوند. حدود دو سوم زنان مبتلا به سرطان پستان ،55 ساله یا بیشتر هستند و بقیه نیز بین سنین 35 تا 54 سال می باشند.
خوشبختانه، سرطان سینه در صورت اینکه زود تشخیص داده شود، بسیار قابل درمان است. سرطان موضعی (به این معنی که سرطان، به خارج از سینه شما گسترش پیدا نکرده است ) معمولا قبل از پیشرفت سرطان با موفقیت درمان می شود. یک زن که به سرطان سینه موضعی مبتلا است، در حدود ۹۹ درصداحتمال دارد که پس از تشخیص سرطان، حداقل به مدت ۵ سال، عمر کند.
زمانی که سرطان شروع به پیشرفت می کند، درمان نیز گسترده تر می شود و اغلب می تواند تا سال ها، این بیماری را کنترل کند. آزمایشات غربالگری و گزینه های درمان به این معنا هستند که در حدود ۸ زن از ۱۰ زن مبتلا به سرطان سینه ، حداقل ۱۰ سال پس از تشخیص اولیه زنده می مانند.
انواع سرطان پستان
برخی از شایع ترین انواع سرطان سینه عبارتند از:
سرطان های درجا
این نوع از سرطان، فراتر از مجرا یا یک لوب کوچک پخش نمی شوند.
کارسینوم داکتال درجا (DCIS)
این کارسینومای مجرایی، اولین مرحله سرطان است. در این مورد، این بیماری هنوز در مجاری شیری است. اما اگر این نوع را درمان نکنید، می تواند به نوع تهاجمی تبدیل شود که اغلب قابل درمان است.
کارسینوم لوبولار درجا (LCIS)
این تنها در لوب های کوچکی که شیر مادر تولید می کنند، دیده می شود. این دقیقا یک سرطان نیست، اما می تواند یک نشانه باشد، به این معنی که شما بیشتر احتمال دارد که به سرطان سینه مبتلا شوید. در این صورت، معاینات منظم پستان و ماموگرافی را به طور منظم انجام دهید.
سرطان های مهاجم
این نوع از سرطان، به بافت اطراف پستان سرایت کرده یا حمله می کند.
کارسینوم مجاری تهاجمی یا نفوذی (IDC)
این سرطان در مجاری شیر شروع می شود و با فروپاشی دیواره مجرا، به بافت چربی سینه حمله می کند. این شایع ترین شکل سرطان است که 80 درصد از موارد سرطان تهاجمی را تشکیل می دهد.
کارسینوم لوبولار (ILC)
این سرطان در لوب های کوچک شروع می شود اما به بافت های اطراف یا سایر قسمت های بدن گسترش پیدا نمی کند. این نوع، حدود 10٪ از سرطان های تهاجمی پستان را تشکیل می دهد. انواعی از سرطان های تهاجمی پستان عبارتند از:
کارسینوم آدنوئید کیست (یا آدنوکیستیک)
این سلول ها، شبیه سلول هایی هستند که در غدد بزاقی و بزاق وجود دارند.
کارسینوم آدنوسکوماس درجه کم (نوعی کارسینوم متاپلستیک)
این تومور نادر و کمیاب، معمولا به آرامی رشد می کند و اغلب با انواع دیگر تومورها اشتباه می شود.
کارسینوم مدولر
تومورهای این نوع سرطان نادر، یک توده نرم و اسفنجی است که شبیه مدولا در مغز شما می باشد.
کارسینوم موسین
تومورها در این نوع نادر و کمیاب، در یک حوضچه موسین که حاوی مواد لزج هستندو باعث تشکیل مخاطی می شوند، شناور هستند.
کارسینوم پاپیلری
طرحی همانند انگشتان باز یک دست، این تومورها را از یکدیگر جدا می کنند. این نوع نادر و کمیاب، معمولا در زنان یائسه دیده می شود.
کارسینوم لوله ای
تومورها به آرامی رشد می کنند و به صورت لوله ای هستند.
انواع سرطان که کمتر رایج و معمول هستند، عبارتند از:
سرطان سینه التهابی
این نوع نادر و کمیاب، ناشی از التهاب سلول هایی است که در عروق لنفاوی پوست وجود دارند.
بیماری پاژه نوک پستان
این نوع بیماری، بر روی پوست نازک اطراف نوک پستان یا هاله پستان، تاثیر می گذارد.
تومورهای فیلودس پستان
این تومورهای نادر، به شکل برگ رشد می کنند. سرعت رشد آنها زیاد است اما به ندرت به خارج از پستان گسترش پیدا می کنند.
سرطان متاستاتیک پستان
این نوع سرطان، به قسمت دیگر بدن مانند مغز، استخوان یا ریه گسترش پیدا می کند.
علائم و نشانه های سرطان سینه
یک غده یا توده ضخیم در داخل یا نزدیک سینه یا در زیر بغل که در طول دوره قاعدگی، نیز وجود دارد.
وجود یک توده یا غده حتی اگر به اندازه یک نخود کوچک باشد
تغییر در اندازه، شکل و یا انحنای سینه
ترشحات نوک پستان که ممکن است خونی یا روشن و شفاف باشند
پوست پستان یا نوک پستان که متفاوت به نظر می رسند و می توانند فرورفته، چروکیده، زبر و یا متورم باشند.
قرمزی پوست سینه یا نوک پستان
تغییر در شکل یا موقعیت قرار گیری نوک پستان
یک قسمت از پستان که با همان قسمت از پستان دیگر، متفاوت است
احساس یک توده سفت و به اندازه سنگ مرمر در زیر پوست
علل و عوامل خطر سرطان سینه
ما نمی دانیم که چه چیزی باعث بروز سرطان سینه می شود، اما می دانیم چیزهای خاصی وجود دارند که احتمال ابتلا به این بیماری را زیاد می کنند. سن، عوامل ژنتیکی، سابقه سلامتی شخصی و رژیم غذایی همگی در بروز این بیماری، نقش دارند. بعضی از شما می توانید این عوامل خطر را کنترل کنید اما بعضی دیگر از عوامل خطر قابل کنترل نیستند.
عوامل خطر بروز سرطان سینه که شما نمی توانید آنها را کنترل کنید
سن
احتمال ابتلای زنان بالای ۵۰ سال به سرطان سینه نسبت به زنان جوان بیشتر است.
نژاد
احتمال ابتلای زنان آفریقایی- آمریکایی به سرطان پستان، قبل از سن یائسگی، نسبت به زنان سفیدپوست بیشتر است.
بافت محکم و سفت سینه
اگر سینه های شما دارای بافت همبند بیشتری نسبت به بافت چربی باشد،دیدن و تشخیص تومورها در تست ماموگرافی سخت و دشوار می شود.
سابقه شخصی سرطان
اگر سینه شما دارای شرایط خوبی می باشد، شانس ابتلا به سرطان، کم است. اما اگر قبلا سرطان سینه داشته اید،این شانس به شدت افزایش پیدا می کند.
سابقه خانوادگی
اگر یکی از بستگان درجه اول (مادر، خواهر، دختر ) سرطان پستان داشته است،احتمال ابتلای شما به این بیماری، دو برابر خواهد بود.داشتن دو یا چند تن از بستگان درجه اول با سابقه سرطان پستان، خطر ابتلای شما را حداقل به میزان سه برابر افزایش می دهد، به خصوص اگر آن شخص، قبل از یائسگی، به سرطان مبتلا شده باشد و یا سرطان بر روی هر دو پستان او تاثیر گذاشته باشد. اگر پدر یا برادر شما نیز مبتلا به سرطان پستان باشد، خطر ابتلا به این بیماری نیز می تواند افزایش پیدا کند.
ژن ها
جهش یا تغییرات در دو ژن BRCA 1 و BRCA2 مسئول بروز برخی موارد از سرطان پستان در خانواده ها هستند. 1 زن در هر 200 زن، دارای یکی از این ژن ها می باشد.در حالی که جهش ژنی، احتمال ابتلا به سرطان را در شما بیشتر می کند، اما مطمئن نیستند که این کار حتما انجام خواهد شد. اگر دارای یک جهش ژنی در BRCA1 و یا BRCA2 داشته باشید، احتمال ابتلای شما به سرطان سینه 7 از 10و در سن 80 سالگی خواهد بود.این ژن ها همچنین شانس ابتلا به سرطان تخمدان را افزایش می دهند و همچنین به سرطان لوزالمعده و سرطان سینه مردان نیز مرتبط هستند. از دیگر جهش های ژن مربوط به خطر ابتلا به سرطان سینه می توان به جهش های ژن PTEN، ژن ATM، ژن 53 TP، ژن CHEK2، ژن STK11 و ژن PALB2 اشاره کرد. این ژن ها خطر کمتری برای رشد سرطان سینه نسبت به ژن های BRCA دارند.
تاریخچه قاعدگی
شانس احتمال ابتلا به سرطان پستان در شما زیاد می شود اگر :
دوره های قاعدگی شما قبل از سن 12 سالگی بوده است.
دوره های قاعدگی شما تا بعد از سن 55 سالگی، متوقف نمی شود.
پرتو درمانی
اگر قبل از سن 40 سالگی، برای درمان سرطان هایی مانند لنفوم هوچکین، تحت پرتو درمانی قرار گرفته اید، خطر ابتلا به سرطان سینه در شما زیاد است.
دی اتیلستیل بسترول (DES)
پزشکان از این دارو در بین سال های 1940 و 1971 برای جلوگیری از سقط جنین استفاده می کردند. اگر شما یا مادرتان از آن استفاده کرده اید،احتمال ابتلا به سرطان پستان افزایش می یابد.
عوامل خطر بروز سرطان پستان که شما می توانید آنها را کنترل کنید
داشتن فعالیت فیزیکی
هرچه فعالیت فیزیکی کمتری داشته باشید، شانس ابتلا به سرطان پستان، افزایش می یابد.
وزن و رژیم غذایی
داشتن اضافه وزن بعد از یائسگی، شانس شما را برای ابتلا به سرطان پستان افزایش می دهد.
مصرف الکل
نوشیدن منظم الکل، به خصوص بیشتر از یک نوشیدنی در روز، خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد.
سابقه باروری
داشتن اولین فرزند پس از سن 30 سالگی
ندادن شیر از پستان به فرزند خود
نداشتن یک بارداری کامل
مصرف هورمون ها
شانس شما با مصرف هورمون ها می تواند بالا برود اگر:
اگر در طول یائسگی و بیشتر از 5 سال، از درمان های جایگزین هورمون که شامل هورمون های استروژن و پروژسترون هستند، استفاده کنید. افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه، 5 سال بعد از توقف درمان، به حالت عادی بر می گردد.
استفاده از برخی روش های کنترل تولد از قبیل قرص های کنترل تولد(ضد بارداری)، تزریق، ایمپلنت ها، آ یو دی، برچسب های پوستی یا حلقه های واژینال که حاوی هورمون هستند.
با این وجود، بیشتر زنان در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان قرار دارند و از سوی دیگر، 75٪ از زنانی که به سرطان سینه مبتلا هستند، هیچ گونه عامل خطر شناخته شده ای ندارند.
سرطان سینه، چگونه تشخیص داده می شود؟
اگر یک توده یا چیز مشکوکی را در تست ماموگرفی احساس کردید، پزشک روند تشخیص سرطان سینه را آغاز خواهد کرد. پزشک، سوالاتی در مورد تاریخچه سلامت شخصی و خانوادگی، از شما خواهد پرسید. سپس، سینه شما را معاینه کرده و احتمالا آزمایشاتی را انجام خواهند داد که عبارتند از:
آزمایشات تصویربرداری
پزشک، برای اینکه تصویری از سینه شما داشته باشد، از این آزمایشات تصویر برداری، استفاده خواهد کرد:
سونوگرافی
در این آزمایش، از امواج صوتی، برای ایجاد تصویری از سینه شما استفاده می شود.
ماموگرافی
عکسبرداری دقیق با اشعه ایکس از سینه، باعث می شود که پزشکان در مورد توده ها و سایر مشکلات مربوط به سینه، نظر بهتری ارائه کنند.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
در این نوع تصویربرداری، از یک آهنربای متصل به یک کامپیوتر برای ایجاد تصاویر دقیق از داخل سینه استفاده می شود.
نمونه برداری از بافت زنده (بیوپسی)
برای این آزمایش، پزشک بافت یا مایعی را از سینه شما برمی دارد و آنها را در زیر میکروسکوپ نگاه می کنند تا ببیند که آیا سلول های سرطانی وجود دارند یا خیر و در صورت وجود سلول های سرطانی، از کدام نوع هستند. دو نوع نمونه برداری وجود دارد که اغلب برای سینه استفاده می شود:
آسپیراسیون ظریف سوزنی
این یک روش آسان برای دست یافتن به توده ها و یا توده هایی که ممکن است پر از مایع باشند.
بیوپسی سوزنی هسته ای
در این بیوپسی، از یک سوزن بزرگتر برای برداشتن تکه ای از بافت استفاده می کنند.
بیوپسی جراحی (باز)
جراح تمام توده، به همراه بافت طبیعی پستان را برمی دارد.
بیوپسی گره لنفاوی
پزشک بخش هایی از غدد لنفاوی زیر بغل را بر می دارد تا ببیند که آیا سرطان گسترش پیدا کرده است یا خیر.
بیوپسی تصویری هدایت شده
پزشک با استفاده از تصویربرداری، مانند MRI، ماموگرافی، و یا سونوگرافی، برای هدایت سوزن استفاده می کند. پزشک می تواند نمونه های بیوپسی شما را برای موارد زیر مورد آزمایش قرار دهد:
ویژگی های تومور
آیا این تومور، تهاجمی است یا در جا، درون کانال است یا در لوبولار و آیا اینکه به غدد لنفاوی شما سرایت کرده است یا خیر ؟ همچنین پزشک لبه های تومور و فاصله آنها را از لبه بافت بیوپسی که با عنوان عرض لبه ها نیز نامیده می شود، اندازه گیری می کند.
گیرنده های استروژن (ER) و گیرنده های پروژسترون (PR)
این آزمایش به پزشک می گوید که آیا هورمون استروژن یا پروژسترون باعث رشد سرطان شما می شوند یا خیر. به این معنی که سرطان شما به چه صورت پیش خواهد رفت و چه نوع درمانی به احتمال زیاد از پیشروی آن پیشگیری می کند.
HER2
این آزمایش برای بررسی گیرنده ژن عامل رشد اپیدرمی انسان استفاده می شود. این ژن می تواند به سرعت رشد سرطان کمک کند. اگر سرطان شما HER2 مثبت باشد، درمان هدفمند می تواند یک گزینه درمانی برای شما باشد.
درجه بندی
این مرحله، تفاوت بین سلول های سرطانی و سلول های سالم را برای پزشک مشخص می کند و نشان می دهد که آیا سلول های سرطانی، آهسته تر رشد کرده یا رشد سریع تری داشته اند.
Oncotype Dx
این آزمایش، 16 ژن مرتبط با سرطان و 5 ژن مرجع را برای ارزیابی خطر ابتلا به سرطان، پس از 10 سال که از تشخیص سرطان گذشته است را مورد ارزیابی قرار می دهد.
شاخص سرطان سینه
این آزمایش به پزشک شما کمک می کند تا در مورد چگونگی درمان غدد درون ریز، تصمیم گیری کند.
MammaPrint
این آزمایش از اطلاعات 70 ژنی برای پیش بینی خطر ابتلا به سرطان استفاده می کند.
(PAM50(Prosigna
این آزمایش، با استفاده از اطلاعات 50 ژن برای پیش بینی اینکه سرطان پیشرفت کرده است یا خیر، استفاده می شود.
آزمایشات خون مورد نیاز
شمارش کامل خون (CBC)
این آزمایش، تعداد سلول های مختلف مانند سلول های قرمز و سفید را در خون شما اندازه گیری می کند و به پزشک این اجازه را می دهد تا از کارکرد خوب مغز استخوان شما اطلاع پیدا کند.
شیمی خون
این آزمایش نشان دهنده چگونگی کارکرد کبد و کلیه ها می باشد.
آزمایشات هپاتیت
این آزمایشات گاهی اوقات به این منظور انجام می گیرد که نشان دهد آیا شما در معرض ابتلا به هپاتیت B و هپاتیت C قرار دارید یا خیر. اگر به یک عفونت فعال هپاتیت B مبتلا باشید، قبل از اینکه شما شیمی درمانی را انجام دهید، ممکن است به مصرف دارو برای سرکوب ویروس نیاز داشته باشید. بدون مصرف دارو، شیمی درمانی می تواند باعث رشد ویروس و آسیب به کبد شود.
مراحل سرطان سینه
مرحله اولیه، مرحله 0 یا سرطان پستان غیر تهاجمی
این بیماری محدود به یک بخش خاص در پستان نمی شود و هیچ گونه علامتی که نشان دهنده گسترش آن به غدد لنفاوی باشد، وجود ندارد.(پزشک این وضعیت را با عنوان کارسینوم درجا می شناسد)
مرحله I سرطان پستان
اندازه تومور سرطانی، ۲ سانتیمتر یا کمتر است و به هیچ نقطه از بدن سرایت نمی کند.
مرحله IIA سرطان پستان
اندازه تومور،کوچکتر از 2 سانتی متر است و به غدد لنفاوی زیر بغل گسترش یافته است. اندازه تومور بیشتر از 2 و کمتر از 5 سانتیمتر است و به غدد لنفاوی زیر بغل گسترش پیدا نکرده است.<a href="https://www.hidoctor.ir/"> </a>
مرحله IIB سرطان پستان
اندازه تومور بیشتر از 5 سانتیمتر است که به غدد لنفاوی زیر بغل گسترش پیدا کرده و نتیجه آزمایش سرطان در این مرحله، مثبت است.
اندازه تومور بیشتر از 2 اما کمتر از 5 سانتی متر است و به غدد لنفاوی زیر بغل گسترش پیدا کرده است.
مرحله IIIA سرطان سینه یا سرطان پستان پیشرفته محلی
اندازه تومور بزرگتر از 5 سانتیمتر است و به غدد لنفاوی زیر دست یا نزدیک قفسه سینه گسترش پیدا کرده است.
تومور به هر اندازه ای که باشد به همراه غدد لنفاوی سرطانی، به یکدیگر یا به بافت های اطراف، می چسبند.
مرحله IIIB سرطان پستان
تومور به هر اندازه ای که باشد، به پوست یا دیواره سینه گسترش پیدا می کند.
مرحله IIIC سرطان سینه
تومور به هر اندازه ای که باشد، بیشتر پخش شده و غدد لنفاوی را نیز درگیر می کند.
مرحله IV سرطان پستان (متاستاز)
یک تومور، بدون توجه به اندازه آن، به نقاطی دور تر از پستان گسترش پیدا کرده است، مانند استخوان ها، ریه ها، کبد، مغز و یا غدد لنفاوی.
درمان سرطان پستان
اگر آزمایشات، سرطان سینه را تشخیص دهند، شما و پزشک تان، یک برنامه درمانی را برای رها شدن از سرطان و کاهش احتمال بروز مجدد این بیماری و همچنین احتمال سرایت آن به بخش هایی غیر از پستان، پیدا خواهید کرد. درمان معمولا در عرض چند هفته پس از تشخیص انجام می شود.
نوع درمانی که توصیه می شود، به اندازه و محل تومور در پستان و نتایج آزمایشات انجام شده بر روی سلول های سرطانی در آزمایشگاه و مرحله یا میزان بیماری بستگی دارد. پزشک، معمولا سن و سلامت عمومی و احساس شما را در مورد گزینه های درمانی، در نظر می گیرد.
درمان سرطان پستان شامل موارد زیر می باشد:
درمان موضعی
درمان موضعی یعنی خارج کردن، نابودی و یا کنترل سلول های سرطانی در یک ناحیه خاص مانند پستان است که شامل موارد زیر می باشد:
عمل جراحی
جراحی محافظت کننده پستان
جراح، بخشی از پستان سرطانی شده را به همراه بخشی از بافت طبیعی اطراف، بر می دارد. این که چه مقدار از پستان برداشته می شود، به اندازه و مکان تومور و موارد دیگر بستگی دارد. همچنین ممکن است اصطلاحات دیگر درباره این عمل جراحی عبارتند از:
لامپکتومی
کوآدرانتکتومی
ماستکتومی جزئی
ماستکتومی سگمنتال
ماستکتومی
جراح، کل پستان را همراه با تمام بافت پستان و گاهی اوقات، سایر بافت های اطراف بر می دارد. انواع مختلف ماستکتومی عبارتند از:
ماستکتومی بخشی از سینه یا تمام سینه
جراح تمام پستان را بر می دارد، اما غدد لنفاوی زیر بازو را بر نمی دارد، مگر اینکه این غدد، در داخل بافت پستان قرار داشته باشند
ماستکتومی رادیکال اصلاح شده
جراح تمام پستان را همراه با غدد لنفاوی زیر بغل بر می دارد.
ماستکتومی رادیکال
جراح تمام پستان ،غدد لنفاوی زیر بغل و ترقوه و همچنین ماهیچه های دیواره قفسه سینه زیر پستان را بر می دارد.
ماستکتومی جزئی
جراح بافت پستان سرطانی و برخی از بافت های اطراف را بر می دارد. در این روش، معمولا بیشتر از روش لامپکتومی، بافت سینه برداشته می شود.
ماستکتومی با حفظ نوک پستان
جراح تمام بافت پستان را بر می دارد، اما نوک پستان را نگه می دارد.
پرتودرمانی
صرف نظر از اینکه آیا شما قبلا تحت پرتو درمانی قرار گرفته اید و یا چه نوع پرتودرمانی را انجام داده اید، چنانچه سرطان به غدد لنفاوی یا جای دیگری از بدن شما نفوذ کرده باشد و همچنین بنا به اندازه تومور و گاهی اوقات سن شما، از پرتو درمانی استفاده می شود. شما ممکن است به یک نوع یا ترکیبی از پرتو درمانی نیاز داشته باشید:
پرتو درمانی پرتوهای خارجی
در این نوع پرتو درمانی، پرتو ها از یک دستگاه که در خارج از بدن شما قرار دارد، بیرون می آیند. شما معمولا 5 روز در هفته و به مدت 5 تا 6 هفته به پرتودرمانی نیاز دارید. برخی از انواع پرتو درمانی پرتوهای خارجی عبارتند از:
پرتودرمانی هیپوفراکشن (Hypofractionated)
در این پرتو درمانی، برای اینکه کمتر تحت پرتو قرار بگیرید، از دوزهای بالاتری استفاده می شود که معمولا درمان 3 هفته، طول می کشد.
پرتودرمانی حین جراحی (IORT)
در این روش، پس از جراحی حفاظت شده از پستان و قبل از بسته شدن برش روی پستان، یک دوز زیاد از پرتو را در اتاق عمل دریافت می کنید.
پرتو درمانی تطبیقی 3 بعدی
در این روش، از دستگاه های ویژه ای برای پرتو درمانی استفاده می شود که بهتر و دقیق تر، می تواند تومور را مورد هدف قرار بدهد. مدت زمان درمان با این روش، 2 بار در روز و به مدت 5 روز می باشد.
پرتودرمانی داخلی
در این نوع پرتو درمانی، پزشک، به مدت کوتاهی، یک منبع رادیواکتیو را درون بدن شما قرار می دهد.
پرتو درمانی داخل نسجی
پزشک چندین لوله کوچک و توخالی به نام کاتترها را در اطراف جایی که سرطان در آن وجود داشته، قرار می دهد. آنها چند روز در آن محل باقی می مانند. پزشکان به صورت روزانه، گلوله های رادیو اکتیو را برای مدت کوتاهی به داخل آنها، تزریق می کنند.
پرتودرمانی داخل حفره ای
این شایع ترین نوع پرتودرمانی برای زنان مبتلا به سرطان پستان می باشد.. پزشک از یک کاتتر کوچک برای قرار دادن دستگاه در داخل پستان استفاده می کند.دستگاه، عریض می شود و در طول درمان، درون سینه باقی می ماند و انتهای دیگرآن، از پستان خارج می شود. پزشک با استفاده از لوله، منابع پرتو را به داخل دستگاه می فرستد. شما معمولا به دو بار در روز و به مدت 5 روز به صورت سرپایی، به این نوع پرتودرمانی نیاز دارید.پس از آخرین دوره درمان، پزشک دستگاه را از بدن خارج می کند.
پرتو درمانی سیستمیک (پزشکی هسته ای)
این نوع پرتودرمانی،سلول های سرطانی را در سراسر بدن شما از بین می برد و یا آنها را کنترل میکند. این درمان ها شامل موارد زیر هستند:
شیمی درمانی
در شیمی درمانی، ممکن است داروها را به شکل قرص مصرف کنید و یا آنها را به درون رگ تزریق کنید. اگر سرطان پستان پیشرفته ای دارید، ممکن است شیمی درمانی، درمان اصلی شما باشد. همچنین می توانید شیمی درمانی را قبل از عمل جراحی و یا بعد از عمل جراحی انجام دهید.
هورمون درمانی
برخی از سرطان ها در پاسخ به یک سری هورمون های خاص، شروع به رشد می کنند. این داروها،هورمون ها را از چسبیدن به سلول های سرطانی باز می دارند و رشد آنها را متوقف می کنند.
تاموکسیفن (Nolvadex، Soltamox، Tamoxen)
فلوسترانت(Faslodex)
مهارکننده های آراماتاز که شامل:
آناستروزول (Arimidex)
اگزمستان(Aromasin)
لتروزول (Femara)
داروهای هدفمند
این داروها تغییراتی را که باعث می شوند تا سلول ها از کنترل خارج شوند را متوقف می کنند که شامل موارد زیر می باشند:
(Abemaciclib (Verzenio
(Everolimus (Afinitor
(Lapatinib (Tykerb
(Neratinib (Nerlynx
(Olaparib (Lynparza
(Palbociclib (Ibrance
(Pertuzumab (Perjeta
(Ribociclib (Kisquali
(Talazoparib (Talzenna
(Trastuzumab (Herceptin
(Trastuzumab emtansine (Kadcyla
آیا می تواتم از سرطان سینه پیشگیری کنم؟
بله، با رعایت نکات زیر می توانید از ابتلا به سرطان پستان پیشگیری کنید:
کنترل وزن
اگر احساس می کنید که باید وزن خود را کم کنید، پس شروع به کاهش وزن کنید و سپس در یک وزن سالم باقی بمانید. افزایش وزن باعث می شود که شانس شما برای ابتلا به سرطان پستان بعد از دوران یائسگی افزایش پیدا کند.
داشتن فعالیت و انجام تمرینات ورزشی
ورزش کردن، خطر ابتلا به سرطان را در شما کاهش می دهد.150 دقیقه انجام تمرینات ورزشی متوسط یا 75 دقیقه انجام تمرینات شدید ورزشی و یا ترکیبی از این دو حالت را هر هفته انجام دهید و یا آن را در طول هفته پخش کنید.
محدود کردن یا کاهش مصرف الکل
زنان نباید بیشتر از 1 نوشیدنی الکلی را در روز مصرف کنند که شامل 12 اونس آبجو، 5 اونس شراب یا 1.5 اونس شراب تقطیر شده با درجه خلوص 80 می باشد.
تغذیه با شیر مادر
هر چه زمان شیردهی، طولانی تر باشد، خطر ابتلا به سرطان سینه کاهش می یابد.
محدود کردن هورمون درمانی بعد از دوران یائسگی
از پزشک خود در مورد گزینه های درمانی غیر هورمونی برای درمان علائم خود سوال کنید.
انجام غربالگری
توصیه ها و پیشنهاداتی که ارائه می شوند با توجه به سن و خطر و عوامل دیگر متفاوت هستند. برخی از جدیدترین توصیه ها عبارتند از:
طبق گفته سازمان پیشگیری از سرطان ایالات متحده:
40 تا 49 سالگی، هر 2 سال یکبار، ماموگرافی را انجام دهید البته اگر شما و پزشکتان فکر می کنید که به آن نیاز دارید.
50 تا 74 سالگی، هر 2 سال یک بار ماموگرافی انجام دهید.
بالای سن 75 سالگی، در مورد ادامه ماموگرافی، با پزشک خود مشورت کنید.
طبق نظر انجمن سرطان آمریکا:
40 تا 44 سالگی، یک ماموگرافی سالیانه انجام دهید البته اگر شما و پزشکتان فکر می کنید که به آن نیاز دارید.
45 تا 54 سالگی، یک ماموگرافی سالیانه انجام دهید.
55 تا 74 سالگی، هر 1 تا 2 سال، ماموگرافی را انجام دهید.
بالای سن 75 سالگی، هر سال، و تا زمانی که سالم هستید و انتظار این را دارید که 10 سال یا بیشتر زندگی کنید، ماموگرافی را انجام دهید.
منبع: دکترسلام
